W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

REKLAMA

Uwalnianie mikrowłókien podczas prania - produkty przeciwdziałające procesowi

2025-04-30 / Autor: Michał Sroczyński, Eurofins Polska Sp. z o.o.

Nadrzędną rolą środków do prania jest usuwanie zabrudzeń z tkanin, jednak współczesne detergenty oferują znacznie więcej, począwszy od ochrony kolorów, przez pielęgnację i impregnację tkanin, aż po ochronę środowiska naturalnego. Dbanie o środowisko może odbywać się wielotorowo: od wykorzystywania opakowań przyjaznych środowisku, po zmiany receptur detergentów, które coraz częściej są uzupełniane o ekologiczne, wegańskie składniki nietestowane na zwierzętach. Dodatkowo, często stosowane są też składniki o efektywnym działaniu w niższych temperaturach i przy mniejszym zużyciu wody i energii. Kolejnym aspektem, branym pod uwagę przy tworzeniu receptur detergentów piorących, jest wykorzystanie substancji przeciwdziałających procesowi uwalniania mikrowłókien podczas prania.

Mechanizm powstawania i uwalniania mikrowłókien

Mikrowłókna definiowane są jako włókna o długości od 1 µm do 5 mm, ze stosunkiem długości do średnicy większym niż 100. Dostają się one do środowiska wodnego w sporych ilościach podczas prania. Same mikrowłókna nie stanowią dużego zagrożenia, jeżeli pochodzą z tkanin naturalnych, takich jak bawełna, wełna czy len. Niemniej, w kwestii prania tekstyliów syntetycznych, takich jak nylon, elastan czy poliamid, mikrowłókna zostały wytypowane jako główne źródło występowania pierwotnych mikroplastików w oceanach. Poza wyżej wymienionymi, do najczęściej występujących mikrowłókien zalicza się poliester, czyli politereftalan etylenu (PET). Jego udział może dochodzić nawet do 90%. Głównym źródłem zanieczyszczeń mikrowłóknami w wodzie są ścieki pochodzące z prań ubrań, jednak wpływ mają również fabryki produkujące różnego rodzaju tkaniny.

Podczas użytkowania ubrań, tkaniny są narażone na działanie różnych sił, takich jak tarcie czy rozciąganie oraz czynników takich, jak ciepło czy wilgoć. Może to skutkować mechaceniem, filcowaniem czy pillingiem powierzchni tkaniny. Czynniki te powodują pojawienie się na powierzchni tkaniny odsłoniętych końcówek włókien. W mechanizmie powstawania i uwalniania mikrowłókien podczas prania można wyróżnić cztery etapy:

tworzenie się meszku – włókna zaczynają wychodzić z powierzchni tkaniny;
fibrylacja włókien – wydłużenie się wychodzących włókien i pojawienie się nowych, luźnych włókien;
splatanie włókien – uwolnione włókna splątują się, tworząc małe kuleczki, zwane pillingiem;
oderwanie się meszku.

Oczywiście mikrowłókna mogą uwalniać się nie tylko podczas prania, ale również podczas codziennego użytkowania ubrań.

Poprzednia strona 1 2 Następna strona