Trudne warunki rynkowe dla europejskich firm petrochemicznych

• Strona główna
• Artykuły
• Trudne warunki rynkowe dla europejskich firm petrochemicznych

2015-04-16

Jak tłumaczą władze płockiego koncernu, zmiany w obszarze produkcji petrochemicznej mają charakter globalny. Ich zdaniem, największe wyzwanie sektora downstream w Europie stanowi rozwój nowych mocy produkcyjnych w USA i na Bliskim Wschodzie oraz w Azji. Ze względu na rekordowo niskie ceny gazu ziemnego, dzięki rewolucji gazowej w Ameryce Północnej, koszty produkcji petrochemikaliów spadły prawie do poziomu krajów Bliskiego Wschodu. Dodatkowo szybki rozwój gospodarczy sprawia, że największymi rynkami zbytu dla produktów petrochemicznych stały się rynki azjatyckie i to w tym regionie przewidywany jest największy wzrost mocy produkcyjnych w nadchodzących latach.

Niskie ceny gazu w Ameryce Północnej przekładają się z kolei na rosnącą produkcję etylenu i to po znacznie niższych kosztach wytworzenia niż ma to miejsce w Europie, która swoją produkcję opiera o ropę naftową. Ponadto presję na koszty producentów europejskich wywołują pogłębiające się rygory w zakresie emisji CO₂ i ochrony środowiska.

- Trudna sytuacja europejskich producentów petrochemicznych wpłynęła na pogorszenie ich wyników finansowych w porównaniu do producentów z innych regionów. Wśród producentów europejskich występuje duże zróżnicowanie potencjału osiągania korzyści ekonomicznych – główne czynniki to skala działalności, zintegrowanie z rafinerią, dostęp do tańszych surowców, lokalizacja oraz technologia i wiek instalacji. Firmy posiadające instalacje oparte na wsadach benzynowych przestawiają część produkcji na lżejsze mieszanki LPG. Będzie to prowadzić do wzrostu udziału propanu i etanu we wsadach do produkcji etylenu mimo przewidywanego spadku ogólnej produkcji etylenu w Europie. Główne dźwignie poprawy sytuacji producentów w Europie to maksymalizacja wartości aktywów oraz restrukturyzacja zakładów. Programy redukcji kosztów, zapasów oraz poprawy marży mogą zapewnić potencjalne korzyści od 60-150 dolarów za tonę. Duże znaczenie ma również integracja segmentów upstream oraz downstream, która oferuje duży potencjał poprawy efektywności operacyjnej poprzez integrację strumieni produkcyjnych oraz zwiększenie elastyczności produkcji, co może zapewnić potencjalne korzyści na poziomie 20-40 dolarów za tonę – przekonują przedstawiciele PKN Orlen.

Wśród działań optymalizacyjnych możliwa jest również poprawa polityki cenowej i portfolio produktowego, optymalizację zarządzania kanałami sprzedaży oraz strategie dla różnych grup klientów i regionów sprzedaży.

Dodatkowo, w ocenie kierujących płockim koncernem, na działalność firm z sektora naftowego wpływają rosnące unijne wymagania dotyczące produkcji biopaliw czy ograniczenia emisji dwutlenku węgla. Dostosowanie procesów produkcyjnych do prawa wspólnotowego w zakresie udziału biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości paliw zużywanych w transporcie, wysokie kary za brak realizacji wyznaczonych poziomów lub zniesienie ulg podatkowych związanych z wykorzystywaniem biokomponentów i biopaliw przy produkcji paliw w znaczący sposób wpływają na koszty funkcjonowania koncernów naftowych w Europie. Rygorystyczne przepisy prawne dotyczące ochrony środowiska oraz emisji gazów cieplarnianych wpływają na pogorszenie konkurencyjności europejskich rafinerii w stosunku do przedsiębiorstw z Chin i Indii czy USA.

PKN Orlenprzemysł petrochemiczny