Chemia i Biznes

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Konfiguracja makiety
REKLAMA

Ostrożnie optymistyczna przyszłość obiegu zamkniętego tworzyw sztucznych

2024-01-17  / Autor: Egor Dementev, starszy analityk ds. recyklingu tworzyw sztucznych, ICIS

Gospodarka o obiegu zamkniętym to jeden z najpotężniejszych megatrendów wpływających w ciągu ostatnich kilku lat na przemysł tworzyw sztucznych i z tego powodu powszechnie oczekuje się, że w przyszłości wciąż będzie to dominujący temat w branży. Jednak w 2023 r. globalne trudności makroekonomiczne, w tym obawa przed recesją, stały się prawdziwym sprawdzianem zobowiązań przedsiębiorstw w zakresie realizacji celów zrównoważonego rozwoju.

Ogólny niski popyt na polimery w kluczowych branżach zastosowań końcowych, a także późniejsze spadki cen surowca pierwotnego w 2023 r. skłoniły niektóre firmy (szczególnie te mniej narażone na presję konsumentów lub regulacje), aby przestawiły się one na tanie alternatywne surowce. W pierwszej połowie 2023 roku był to materiał pierwotny. W rezultacie, dotychczasowe rekordowo wysokie ceny polimerów pochodzących z recyklingu również zaczęły spadać. Chociaż może się to wydawać pozytywną zmianą, ponieważ więcej właścicieli marek może uzyskać dostęp do bardziej konkurencyjnych cenowo polimerów pochodzących z recyklingu, to jednak w dłuższej perspektywie skutki będą prawdopodobnie niekorzystne i zniechęcą do tak potrzebnych inwestycji w budowanie zdolności w zakresie sortowania i recyklingu.

Obecne globalne wskaźniki penetracji recyklingu mechanicznego (produkcja polimeru pochodzącego z recyklingu podzielona przez całkowite zużycie polimeru) w przypadku głównych towarów, takich jak politereftalan etylenu (PET), polietylen i polipropylen, wahają się w granicach 5–15%. Prognozuje się, że pomimo trudnego roku 2023 produkcja polimerów pochodzących z recyklingu mechanicznego odnotuje stosunkowo silny wzrost, czemu będzie sprzyjać ciągła presja konsumentów, dobrowolne zobowiązania i nowe przepisy na całym świecie.

Jeśli jednak obecne tendencje rynkowe utrzymają się i nie nastąpi żadne większe przyspieszenie, to nie należy spodziewać się, że do 2050 r. globalne wskaźniki penetracji recyklingu mechanicznego przekroczą 20%. Do głównych przyczyn takiego stanu rzeczy zalicza się nie tylko ogólny wzrost zużycia polimerów, ale także istnienie pewnych zastosowań tworzyw sztucznych, które z natury trudno poddać recyklingowi mechanicznemu (na przykład materiały elastyczne lub tekstylia), a także rygorystyczne wymagania dotyczące zastosowań wrażliwych na kontakt (na przykład poliolefiny pochodzące z recyklingu przeznaczone do kontaktu z żywnością).

Recykling chemiczny ma szeroki potencjał uzupełnienia recyklingu mechanicznego poprzez stawienie czoła wyżej wymienionym wyzwaniom. Jednak pomimo ogólnie ostrożnych optymistycznych perspektyw na przyszłość, recykling chemiczny boryka się z własnymi problemami, w tym z niepewnym statusem regulacyjnym na świecie, koniecznością przyjęcia modeli bilansu masy do obliczania zawartości materiałów pochodzących z recyklingu, stosunkowo wysokimi nakładami inwestycyjnymi i niską świadomością konsumentów.

Całkowita zainstalowana zdolność wytwórcza dla recyklingu chemicznego, według stanu na listopad 2023 r., wynosi na świecie około 1,5 mln ton/rok, a na podstawie projektów objętych ostateczną decyzją inwestycyjną oczekuje się, że ta globalna zdolność osiągnie około 4 mln ton/rok w następnych pięciu latach.

Powstaje zatem pytanie, co należy zrobić, aby uwolnić potencjał produkcyjny i jeszcze bardziej poszerzyć zakres projektów? Chociaż nie ma złotego środka, aby to osiągnąć, to jednak pierwszym krokiem powinno być stworzenie określonego makrootoczenia dla realizacji tych inwestycji, obejmującego następujące działania:

  • tworzenie zachęt dla długoterminowego popytu na polimery pochodzące z recyklingu, na przykład poprzez przyjęcie wymogów dotyczących zawartości materiałów pochodzących z recyklingu,
  • zapewnienie wsparcia ekonomicznego dla rozwoju infrastruktury, na przykład poprzez wdrażanie programów rozszerzonej odpowiedzialności producenta,
  • wykorzystanie najlepszych praktyk i innowacji w zakresie zbiórki i sortowania, np. poprzez wykorzystanie zaawansowanych technologii (znaki wodne i sztuczna inteligencja) oraz budowanie kompleksowych zintegrowanych centrów recyklingu,
  • uznanie statusu prawnego recyklingu chemicznego i modelu łańcucha dostaw bilansu masowego,
  • proaktywne angażowanie konsumentów i promowanie świadomości na temat korzyści płynących ze stosowania wszystkich dostępnych technologii recyklingu.

GOZrecykling chemicznyrecyklingICIStworzywa sztuczne

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij!

Oddaj swój głos  

Ten artykuł nie został jeszcze oceniony.

Dodaj komentarz

Redakcja Portalu Chemia i Biznes zastrzega sobie prawo usuwania komentarzy obraźliwych dla innych osób, zawierających słowa wulgarne lub nie odnoszących się merytorycznie do tematu. Twój komentarz wyświetli się zaraz po tym, jak zostanie zatwierdzony przez moderatora. Dziękujemy i zapraszamy do dyskusji!


REKLAMA

WięcejNajnowsze

Więcej aktualności

REKLAMA


WięcejNajpopularniejsze

Więcej aktualności (192)

REKLAMA


WięcejPolecane

Więcej aktualności (97)

REKLAMA


WięcejSonda

Czy przemysł wykorzysta środki z KPO?

Zobacz wyniki

REKLAMA

WięcejW obiektywie