Logistyka ropy naftowej w Polsce

• Strona główna
• Artykuły
• Logistyka ropy naftowej w Polsce

2017-06-01

Podstawą polskiego systemu rurociągów surowcowych są instalacje spółki PERN. System, którym PERN dysponuje składa się z trzech odcinków: Wschodniego, Zachodniego i Pomorskiego.

Odcinek Wschodni rurociągu „Przyjaźń”, za pomocą trzech nitek rurociągów, łączy Bazę w Adamowie przy granicy z Białorusią z Bazą Surowcową w Miszewku Strzałkowskim koło Płocka. Transportowana jest nim ropa naftowa trafiająca do PKN Orlen oraz pośrednio do Grupy Lotos, a także rafinerii niemieckich oraz dla traderów tranzytujących rosyjską ropę przez Gdańsk. Długość trasy wynosi 233 km; przepustowość maksymalna Odcinka po zakończeniu budowy trzeciej nitki rurociągu na tej trasie sięga 56 mln ton ropy naftowej rocznie.

Odcinek Zachodni, za pomocą dwóch nitek, łączy z kolei Bazę w Miszewku Strzałkowskim z rafineriami niemieckimi TRM i PCK. Długość trasy to 416 km; przepustowość nominalna wynosi 27 mln ton ropy naftowej rocznie.

Na odcinku Baza w Miszewku Strzałkowskim – Żółwieniec pierwsza nitka rurociągu pracuje w trybie rewersyjnym, umożliwiając tłoczenie ropy naftowej w dwóch kierunkach, czyli do Niemiec i do Płocka. Odcinek łączący Żółwieniec z należącym do Inowrocławskich Kopalni Soli (IKS Solino) Podziemnym Magazynem Ropy i Paliw w Górze należy do PKN Orlen.

Odcinek Zachodni łączy także system rurociągów PERN z bazami magazynowymi PGNiG zlokalizowanymi w miejscowościach Wierzbno oraz Dębno. Spółka transportuje polski surowiec wydobywany w pobliżu tych miejscowości.

Trzecia z części rurociągu, czyli Odcinek Pomorski łączy Bazę w Miszewku Strzałkowskim z Bazą w Gdańsku. Tą drogą przesyłana jest rosyjska ropa naftowa przeznaczona dla gdańskiej rafinerii Grupy Lotos. Odcinek Pomorski pracuje w trybie rewersyjnym, co umożliwia tłoczenia w obydwu kierunkach (kierunek rewersyjny wykorzystywany jest do tłoczenia ropy naftowej innej niż rosyjska do PKN Orlen i w razie potrzeby – do rafinerii niemieckich). Ponadto w połączeniu z infrastrukturą gdańskiego Naftoportu konstrukcja taka umożliwia eksport ropy naftowej transportowanej przez rurociąg „Przyjaźń”, jak również import surowca drogą morską i jego dalsze tłoczenie systemem rurociągów należących do PERN. Długość Odcinka Pomorskiego to 235 km; przepustowość nominalna wynosi 27 mln ton lub 30 mln ton ropy naftowej rocznie (odpowiednio w kierunku północnym i południowym).

PERN dysponuje także siecią rurociągów produktowych służących do transportu produktów naftowych (benzyn, oleju napędowego oraz opałowego) w trzech kierunkach.

Kierunek pierwszy to Płock – Nowa Wieś Wielka – Rejowiec. Długość trasy wynosi ok. 208 km; przepustowość nominalna - 2,1 mln ton i 1,4 mln ton paliw rocznie (odpowiednio Płock – Nowa Wielka Wieś i Nowa Wielka Wieś – Rejowiec).

Kierunek drugi to Płock – Mościska – Emilianów. Długość trasy wynosi ok. 163 km; przepustowość nominalna - 1,15 mln ton paliw rocznie.

Kierunek trzeci to Płock – Koluszki – Boronów. Długość trasy wynosi ok. 265 km; przepustowość nominalna - 3,8 mln ton i 1 mln ton paliw rocznie (odpowiednio Płock – Koluszki i Koluszki – Boronów).

Jak przypomina POPiHN, integralną częścią systemu rurociągów należących do PERN są również zbiorniki magazynowe ropy naftowej. Spółka posiada, wliczając Terminal Naftowy w Gdańsku, cztery bazy magazynowe zbiorników ropy naftowej: Baza Adamowo (15 zbiorników magazynowych o łącznej pojemności ok.770 tys. m³); Baza Miszewko Strzałkowskie (29 zbiorników magazynowych o łącznej pojemności ok. 1,464 mln m³); Baza Gdańsk (18 zbiorników magazynowych o łącznej pojemności magazynowej ok. 900 tys. m³); Terminal Naftowy w Gdańsku (sześć zbiorników magazynowych o łącznej pojemności magazynowej ok. 375 tys. m³).

W 2016 r. w Porcie Gdańskim PERN oddał do użytku Terminal Naftowy przeznaczony do przeładunku i magazynowania ropy naftowej. Terminal Naftowy, w ocenie POPiHN, odgrywa dużą rolę w zakresie bezpieczeństwa energetycznego Polski. Wyróżnia się bardzo dobrym położeniem, czyli sąsiedztwem Naftoportu, ale także możliwością zbudowania dodatkowego pirsu przeładunkowego, bliskością infrastruktury przesyłowej, kolejowej oraz drogowej. Oddane do użytku w 2016 r. zbiorniki na ropę naftową to dopiero pierwszy etap inwestycji. W 2017 r. PERN zaplanował prace nad drugim etapem Terminala, zwiększającym możliwości magazynowe i obrotowe bazy.

PERNlogistykaropa naftowaPolska Organizacja Przemysłu i Handlu Naftowego