Chemia i Biznes

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Konfiguracja makiety

Kształtuje się nowy ład w europejskiej petrochemii

2015-03-09

Przed rynkiem monomerów wykorzystywanych przy produkcji polimerów syntetycznych coraz więcej wyzwań. Ich przezwyciężenie jest kluczowym warunkiem stabilnego rozwoju przemysłu petrochemicznego w najbliższych latach. Tymczasem europejski rynek etylenu, propylenu i styrenu znajduje się w cieniu poważnych przeobrażeń, które wpływają na jego przyszłą pozycję konkurencyjną..

Ogromny rynek surowców, zwłaszcza tych pozyskiwanych bezpośrednio z ropy naftowej, czyli etylenu, propylenu, styrenu od lat jest bardzo perspektywiczny, ale też nieustannie dotykany niedoborami surowca. Dzieje się tak głownie z uwagi na częste wahania cenowe powodowane niestabilną sytuacją światowej gospodarki. Ponadto jest to rynek wysoce energochłonny – produkcja odbywa się w temperaturze ponad 800°C – zaś sama opłacalność produkcji w dużym stopniu związana jest z ceną ropy naftowej. Jednocześnie dla przemysłu chemicznego takie surowce, jak etylen, propylen lub styren stanowią ważną grupę związków będących podstawowym surowcem do produkcji tworzyw sztucznych, polimerów i włókien sztucznych.

Duża liczba zagrożeń na europejskim rynku etylenu
Rynek etylenu w ujęciu globalnym charakteryzowany jest przez szybki wzrost i wysoką konkurencyjność. Na Europę przypada blisko 20% światowego rynku etylenu.
Niestety sytuacja w Europie nie wygląda tak optymistycznie, jak mogłoby to wynikać z rosnącego popytu w skali światowej.

W 2013 r. zaobserwowano spadek wykorzystania etylenu o blisko 1% w porównaniu do roku wcześniejszego (zużycie etylenu spadło do poziomu 18,982 mln ton). Również w 2014 r. nastąpił dalszy spadek zużycia. W niektórych okresach roku był on nawet większy niż zakładano. Podobnie było w odniesieniu do samej produkcji etylenu. Spadła ona w Europie o ponad 2,5% w porównaniu do 2012 r. Obecnie producenci etylenu działający na naszym kontynencie wykorzystują ok. 78% posiadanych przez siebie mocy produkcyjnych, co również pokazuje zmieniającą się sytuację na rynku. Co istotne Europa zaczęła w znacznie większym stopniu niż wcześniej importować i eksportować etylen. Obecnie na Stary Kontynent sprowadza się blisko 543 tys. ton etylenu, czyli o 13% więcej niż w 2012 r., podczas gdy eksport z Europy sięga 94 tys. ton, co jest wynikiem o 16% wyższym niż w 2012 r.

Ze względu na zwiększoną dostępność etylenu oraz z powodu stosunkowo złej sytuacji na arenie politycznej, ceny etylenu od jakiegoś czasu nieustannie spadają, co ogranicza możliwości europejskich producentów. Działający tu wytwórcy, m.in. Rogal Dutch Shell, Total oraz INEOS są w znacznie trudniejszym położeniu niż ich konkurenci z Ameryki Północnej, m.in. Dow Chemical, Exxon Mobil Chemical, Chevron Philips Chemical, LyondellBasell czy też producenci z Bliskiego Wschodu, m.in. SABIC. Nie są oni w stanie podejmować skutecznej rywalizacji rynkowej z uwagi na posiadaną przez siebie wyższą cenę. Ta zaś jest większa z uwagi na znacznie wyższe koszty produkcyjne.

Zdecydowana większość producentów etylenu w Europie bazuje bowiem na mniej korzystnym surowcu naftowym pochodzącym z przerobu benzyny ciężkiej, który jednocześnie jest ciekłą frakcją będącą produktem destylacji ropy naftowej. Natomiast pozaeuropejskie grono producentów opiera się przede wszystkim na etylenie pochodzącym z procesu technologicznego – krakingu – stosowanego w celu przerobu ciężkich frakcji ropy naftowej na benzynę i oleje.

 

 

 

Inne źródła surowcowe mają mniejsze znaczenie, choć etylen w Europie jest również produkowany z oleju gazowego (12%), butanu (7%), etanu (5%), propanu (4%) i innych surowców (2%). Oczywiście w celu optymalizacji kosztów produkcji lokalni producenci starają się przejść na lżejsze surowce, jednak wiąże się to z utrudnieniami, zwłaszcza brakami w infrastrukturze, położeniem geograficznym, produktami towarzyszącymi oraz z zamówieniami na dostawy.

W konsekwencji tego stanu rzeczy w ostatnich latach liczne zakłady produkujące etylen musiały zostać w Europie zamknięte. Głównym powodem wygaszania produkcji było spadające zapotrzebowanie i słabnąca opłacalność produkcji.

Propylen korzystniejszym rynkiem dla Europy
Sytuacja na rynku propylenu jest odmienna od tej zaistniałej na rynku etylenu. W odniesieniu do propylenu obserwuje się coroczny wzrost zapotrzebowania, pomimo coraz częstszych utrudnień w dostępie do tego surowca.

W Europie wykorzystanie propylenu wzrosło w 2013 r. o 0,6% w porównaniu z 2012 r. i
wyniosło 14,278 mln ton. Poziom produkcji utrzymuje się natomiast na podobnym i stosunkowo niezmiennym pułapie. W 2013 r. produkcja propylenu wyniosła 14,129 mln ton. Dodatkowo w 2013 r. import propylenu spoza Europy, wynoszący 119 tys. ton, był cztery razy niższy niż w 2012 r., podczas gdy eksport do Europy wzrósł o blisko 14% (do 163 tys. ton).

Ocenia się, że największe zdolności wytwórcze w Europie posiadają zakłady zlokalizowane w Niemczech (BASF, British Petroleum, Dow Chemical, INEOS, LyondellBasell Industries, OMV, Shell&DEA Oil). Mniejszy potencjał produkcyjny cechuje fabryki znajdujące się w Holandii i w Belgii. Zestawienie krajów europejskich dysponujących znacznymi mocami wytwórczymi w dziedzinie propylenu obejmuje również Francję, Hiszpanię i Włochy. W ścisłej czołówce producentów zaopatrujących rynek europejski w polipropylen znajdują się natomiast firmy Dow Chemical, Polimeri Europa, BASF, SABIC Europe, INEOS Olefins & Polymers Europe oraz OMV.

Rynek styrenu pod znakiem spadającej produkcji
Styren jest czwartym, po etylenie propylenie i chlorku winylu, najpowszechniej stosowanym monomerem w przemyśle.

Europejskie instalacje styrenowe pracują obecnie na poziomie 65% swoich maksymalnych mocy. Zapotrzebowanie na styren, jak również jego produkcja, nieustannie w Europie maleją. Największymi producentami styrenu są na naszym kontynencie firmy Styrolution, Styron Europe, Total, Repsol, Polimeri Europa, LyondellBasell oraz Shell.

Liczne prognozy dla cen i ogólnych nastrojów na europejskim rynku styrenu zostały w ostatnim czasie dość znacząco podważone. Powodem jest olbrzymi spadek cen ropy naftowej, a tym samym benzyny oraz krach na azjatyckim rynku styrenu, który nastąpił w listopadzie 2014 r. Wielu ekspertów zadaje sobie zatem pytania dotyczące sensowności długoterminowych kontraktów na import styrenu, z racji stosunkowo dużej różnicy cen w rożnych okresach w roku, zwłaszcza przy zmniejszonym zapotrzebowaniu, jakie odnotowano w 2014 r. Ze względu na pewien niedobór styrenu spowodowany zmniejszoną jego dostępnością na rynku europejskim, producenci międzynarodowi zapewnili stałe dostawy głownie z rynku amerykańskiego.


CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 1/2015 "CHEMII I BIZNESU". ZAPRASZAMY



etylenbenzenpropylenstyrenprzemysł petrochemiczny

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij!

Oddaj swój głos  

Ten artykuł nie został jeszcze oceniony.

Dodaj komentarz

Redakcja Portalu Chemia i Biznes zastrzega sobie prawo usuwania komentarzy obraźliwych dla innych osób, zawierających słowa wulgarne lub nie odnoszących się merytorycznie do tematu. Twój komentarz wyświetli się zaraz po tym, jak zostanie zatwierdzony przez moderatora. Dziękujemy i zapraszamy do dyskusji!


WięcejNajnowsze

Więcej aktualności



WięcejNajpopularniejsze

Więcej aktualności (192)



WięcejPolecane

Więcej aktualności (97)



WięcejSonda

Jak oceniasz Manifest Polskiej Chemii?

Zobacz wyniki

WięcejW obiektywie