Komisja UE przedstawia podejście do rozliczania bilansu masy w recyklingu chemicznym

• Strona główna
• Artykuły
• Komisja UE przedstawia podejście do rozliczania bilansu masy w recyklingu chemicznym

2025-07-15  / Autor: Mark Victory, ICIS

Akceptacja bilansu masy jest postrzegana jako kluczowy czynnik umożliwiający recykling chemiczny – w szczególności olej pirolityczny, który jest używany jako substytut nafty w krakerach. Brak jasności regulacyjnej spowodował spadek zainteresowania zakupem oleju pirolitycznego w sektorze chemicznym w 2024 i 2025 roku (choć z wysokiego poziomu wyjściowego) oraz utrudnił finansowanie nowych projektów i infrastruktury.

Różne zasady rozliczania bilansu masy mogą znacząco wpłynąć na potencjalną rentowność, a brak jasności utrudnia przewidywanie zwrotów z inwestycji oraz ocenę pozycji konkurencyjnej Europy w porównaniu z innymi regionami, które mogą przyjąć inne zasady rozliczania bilansu masy.

Komisja UE rozpoczęła konsultacje w sprawie propozycji, które obejmują również obliczanie, weryfikację i raportowanie zawartości materiałów z recyklingu w ramach SUP. Konsultacje potrwają do 19 sierpnia br. Następnie Komisja przeprowadzi przegląd, zanim przedstawi ostateczny projekt swojemu komitetowi technicznemu do głosowania.

Komisja zamierza przyjąć propozycje w ramach decyzji wykonawczej jesienią 2025 roku. Wcześniej Komisja UE informowała, że planuje przyjęcie decyzji wykonawczej w czwartym kwartale 2025 roku.

Zgodnie z propozycją UE przyjmie podejście do bilansu masy „z wykluczeniem paliw”, w którym materiał przetworzony na paliwo lub straty procesowe nie może przyczyniać się do celów dotyczących zawartości materiałów z recyklingu. Swobodna alokacja (metoda bilansu masy, która pozwala przypisać całą ilość materiału z recyklingu do dowolnego produktu wyjściowego) będzie dopuszczalna dla pozostałej ilości, pod warunkiem że:

1. Przypisanie dotyczy tylko produktów, dla których można udowodnić, że istnieje możliwy proces chemiczny umożliwiający przekształcenie materiału wejściowego w chemiczne elementy składowe dla każdego produktu wyjściowego.
2. Ilość przypisanego materiału dla określonego produktu nie przekracza udziału tych części produktu, które mogą pochodzić z kwalifikowanego materiału wejściowego.
3. Wejścia, wyjścia lub oba są chemicznymi elementami składowymi, ale nie polimerami.

Dotyczy to również materiałów podwójnego zastosowania – materiałów, które mogą być używane zarówno w aplikacjach paliwowych, jak i niepaliwowych – w formie płynnej lub gazowej. Materiał stały, taki jak koks, zostanie wykluczony z obliczeń.

Komisja uważa, że „technologie recyklingu mechanicznego są ogólnie bardziej preferowane niż technologie recyklingu chemicznego z punktu widzenia środowiskowego” i stwierdza, że materiał, który można poddać recyklingowi mechanicznemu, nie powinien być używany przez recyklerów chemicznych, jeśli może wytworzyć recyklaty o podobnej jakości lub właściwościach użytkowych. W rezultacie propozycje obejmują możliwość przeglądu metodologii i zasad alokacji przez Komisję w ramach decyzji.

Dla płynnych materiałów wejściowych wprowadzanych do krakera parowego, kroki obliczeniowe do określenia objętości alokowanego materiału z recyklingu obejmują określenie maksymalnej dopuszczalnej temperatury wrzenia w krakerze (lub, w przypadku gdy kwalifikowany materiał jest przetwarzany przez różne krakery, średniej ważonej maksymalnych dopuszczalnych temperatur wrzenia wszystkich krakerów), pomiar parowania między kwalifikowanym materiałem wejściowym a całkowitym materiałem wejściowym, obliczenie stosunku między nimi, a następnie zastosowanie tego stosunku do całkowitej masy wejściowej w krakerze. Wymaga to użycia standardowej metody testowej do określania rozkładu temperatur wrzenia frakcji ropy naftowej za pomocą chromatografii gazowej.

Dla materiałów niepłynnych lub procesów nieobejmujących krakingu parowego, materiał będzie rozdzielany proporcjonalnie na podstawie udziału w całkowitym materiale wejściowym. Dla produktów podwójnego zastosowania wymagane będą dowody, że materiał jest używany w plastikach z recyklingu.

Nowa decyzja wykonawcza i załącznik nie wydają się dostarczać dodatkowych wyjaśnień dotyczących wykorzystania importowanego materiału w odniesieniu do 25% zawartości materiałów z recyklingu wymaganych w butelkach PET od 1 stycznia 2025 roku.

prawotworzywa sztuczneodpadyrecykling chemicznyICIS