Chemia i Biznes

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Konfiguracja makiety
REKLAMA
REKLAMA

Katalizator parowej konwersji tlenku węgla nowej generacji - wysoka efektywność dzięki specyficznej formule

2024-11-25  / Autor: Katarzyna Antoniak, Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Nowych Syntez Chemicznych   /   Artykuł sponsorowany

Dynamiczny rozwój technologii wytwarzania zielonego H2 nie zmniejsza stałego zainteresowania obniżaniem wskaźników energetycznych i emisyjności konwencjonalnych wielkoskalowych wytwórni szarego wodoru i chemikaliów. Elementarne wyzwania w tym obszarze dotyczą m.in. technologicznych problemów towarzyszących konwersji surowców alternatywnych w stosunku do węglowodorów (np. biomasy i niektórych odpadów) do wodoru i podstawowych chemikaliów. Ulepszenie dotychczas stosowanych katalizatorów czy też opracowanie nowych układów katalitycznych spełniających nowe wymagania warunkuje zwykle wdrożenie bardziej ekologicznych a jednocześnie wydajnych technologii wodorowych do praktyki gospodarczej.

Ważnym etapem otrzymywania wodoru jest egzotermiczna, katalityczna parowa konwersja tlenku węgla (HTS: high-temperature water-gas shift): CO + H2O ⇄ H2 + CO2. Proces HTS w obecnej praktyce przemysłowej prowadzony jest na katalizatorach opartych na formule redukowalnych tlenków Fe–Cr–Cu. Istotnym ich mankamentem jest konieczność prowadzenia procesu przy stosunkowo relatywnie wysokim stosunku H2O/C. Korzystne technologicznie obniżenie tej wartości wiąże się z ryzykiem tworzenia się w strukturze materiału katalitycznego węglika żelaza, katalizującego reakcje uboczne, w wyniku których konsumowany jest wodór. Wywołuje to szereg niekorzystnych konsekwencji procesowych i prowadzi do zmniejszenia efektywności procesu wytwarzania wodoru.

Eliminacja wad konwencjonalnych katalizatorów HTS opartych na formule Fe-Cu-Cr, tj. wyeliminowanie Cr oraz obniżonej selektywności przy zmniejszonym nasyceniu gazu procesowego parą wodną jest obiektem stałego zainteresowania przemysłu jak i środowiska naukowego. Poszukiwania formuły bezchromowych katalizatorów HTS dostosowanych do eksploatacji przy zróżnicowanym stosunku H2O/C skupiają się na układach na bazie metali szlachetnych, domieszkowaniu glinem układów hematytowych czy układach opartych o zdyspergowane metale osadzone na nośnikach CeO2 lub Al2O3. Obecnie, w ramach projektu Eco_CatWGS (projekt Lider NCBR) realizowanego przez zespół dr Katarzyny Antoniak-Jurak (Łukasiewicz – INS) fazę finalnych testów przechodzi nowy katalizator oparty na specyficznym układzie mieszanych tlenków promowanych potasem. Konsekwencją zastosowania  nieredukowalnych tlenków jako zasadniczego komponentu katalizatora jest wysoka aktywność w temperaturze nawet 330 °C a jednocześnie wysoka selektywność w kierunku reakcji parowej konwersji CO. Wielowariantowe podejście na etapie projektowania do użytkowej postaci katalizatora skutkuje możliwością formowania materiału katalitycznego w kształtki o zróżnicowanej geometrii (walec, trillobe, pierścień) dla uzyskania wysokiego rozwinięcia powierzchni geometrycznej na jednostkę objętości złoża oraz minimalizację strat ciśnienia strumienia gazu procesowego płynącego przez wsad katalizatora. Nie mniej istotnym atutem nowego katalizatora jest zastosowanie bezchromowej formuły materiału katalitycznego. Eliminuje to zarówno problemy związane z aktywacją katalizatora, lecz przede wszystkim z narażeniem obsługi podczas jego instalacji w reaktorze przemysłowym.

Rezultaty testów nowego katalizatora w laboratorium, lecz w warunkach zbliżonych do warunków przemysłowego procesu HTS skłaniają do optymistycznych wniosków. Obserwuje się wysoki a jednocześnie trwały poziom aktywności i selektywności katalizatora oraz wysoką odporność mechaniczną kształtek na warunki procesowe. Nowy typ katalizatora HTS opracowanego w ramach projektu Lider XII będzie mógł znaleźć zastosowanie zarówno w małych, jak i wielkoskalowych wytwórniach wodoru na potrzeby syntez chemikaliów i paliw w sposób pozbawiony mankamentów konwencjonalnych katalizatorów stosowanych w tym procesie.

Projekt: LIDER/10/0062/L-12/20/NCBR/2021 pt.: „Nowy przyjazny dla środowiska katalizator procesu parowej konwersji CO”


Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Nowych Syntez Chemicznych (Łukasiewicz – INS) jest jednostką o ugruntowanej pozycji w obszarze katalizy stosowanej i procesów katalitycznych. Łukasiewicz – INS jest także producentem heterogenicznych katalizatorów, sorbentów i nośników. Efektem działalności Instytutu jest kompleksowa oferta dla podmiotów gospodarczych sektora chemicznego - od technologii wytwarzania, przez modelowanie i optymalizację reaktorów z wsadami katalitycznymi, po wsparcie w ich stosowaniu.


Osoba do kontaktu:  katarzyna.antoniak@ins.lukasiewicz.gov.pl


katalizator parowej konwersji tlenku węglakatalizatorySieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Nowych Syntez Chemicznych

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij!

Oddaj swój głos  

Ten artykuł nie został jeszcze oceniony.

Dodaj komentarz

Redakcja Portalu Chemia i Biznes zastrzega sobie prawo usuwania komentarzy obraźliwych dla innych osób, zawierających słowa wulgarne lub nie odnoszących się merytorycznie do tematu. Twój komentarz wyświetli się zaraz po tym, jak zostanie zatwierdzony przez moderatora. Dziękujemy i zapraszamy do dyskusji!


REKLAMA

WięcejNajnowsze

Więcej aktualności

REKLAMA


WięcejNajpopularniejsze

Więcej aktualności (192)

REKLAMA


WięcejPolecane

Więcej aktualności (97)

REKLAMA


WięcejSonda

Czy przemysł wykorzysta środki z KPO?

Zobacz wyniki

REKLAMA

WięcejW obiektywie