Instytut Sobieskiego i Synthos chcą usprawnić polską innowacyjność

• Strona główna
• Artykuły
• Instytut Sobieskiego i Synthos chcą usprawnić polską innowacyjność

2016-11-23

- Synthos od kilku lat rozwija działalność badawczo-rozwojową. Nowe produkty wprowadzane przez spółkę powstają w dużej mierze we współpracy z polskimi uczelniami i instytutami naukowymi w ramach projektów badawczych, programów stypendialnych i innych inicjatyw. Z ogromnym zainteresowaniem przyjęliśmy zaproszenie Instytutu Sobieskiego do współpracy nad raportem. Mam nadzieję, że postawiona diagnoza oraz rekomendacje spowodują wzrost znaczenia polskiej nauki, a przedsiębiorcom umożliwią szerszy dostęp do wysokiej klasy naukowców oraz rozwój polskiej innowacyjności - powiedział Zbigniew Warmuz, wiceprezes zarządu spółki Synthos, jednej z największych grup chemicznych w naszym kraju. 

W „Raporcie o Innowacyjności Instytutu Sobieskiego” przedstawiono dziewięć wskazówek, których realizacja może podnieść poziom  polskiej innowacyjności. Część z tych propozycji zostało już częściowo uwzględnionych w toczących się właśnie pracach legislacyjnych lub projektowych. 

Systematyzacja polityki publicznej

Powołanie niewielkiej agendy rządowej, której zadaniem byłoby dbanie o proces tworzenia, gromadzenia, łączenia, wykorzystywania i udostępniania wiedzy rozproszonej na potrzeby tworzenia, realizowania i oceniania polityki publicznej.

Inkluzywne innowacje

Partycypacyjny mechanizm udzielania finansowania wieloletnim, ambitnym projektom innowacyjnym, z mechanizmem jednoczesnego motywowania realizujących projekty i częściowego zabezpieczenia wieloletniego finansowania. Partycypacyjność oznacza w tym kontekście, że ostateczne decyzje o finansowaniu projektu podejmowane będą przez losowo dobranych przedstawicieli społeczeństwa, posiadających minimalny zakres kompetencji, w oparciu o opinie eksperckie.

Uwolnienie komercjalizacji

Redukowanie asymetrii ryzyka z jakim mierzą się decydujący o komercjalizacji wartości niematerialnych i prawnych. Obecnie decydenci (na początku procesu transferu technologii - w jednostkach naukowych; bądź na końcu – w spółkach skarbu państwa) narażeni są na zarzuty dotyczące niegospodarności w zarządzaniu majątkiem publicznym. Z uwagi na brak możliwości prawej wyłączenia projektów innowacyjnych (oraz ryzyko nadużyć), rekomendujemy opracowanie oficjalnego podręcznika przez, istotne w tym procesie, ministerstwa (co najmniej Ministerstwo Rozwoju, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Ministerstwo Finansów) z uwzględnieniem roli jednostek naukowych i spółek skarbu państwa.

CIT 1%

To odświeżenie pomysłu z 2012 r., zmodyfikowanego o kwestię VAT – czyli powiązanie możliwości przekazywania 1% CIT jednostkom naukowym przez przedsiębiorstwa z wykorzystaniem go w pierwszej kolejności do sfinansowania niekwalifikowalnego VAT w publicznie finansowanych projektach badawczo-rozwojowych.

Podział Urzędu Patentowego

Podział UPRP na UPRP i Urząd Znaków Towarowych, umożliwiłby zwiększenie roli UPRP jako kreatora polityki innowacyjności (tak jak ma to miejsce w wielu innych krajach europejskich). Obecnie, znaczna część aktywności UPRP polega na rejestracji znaków towarowych.

Rankingi międzynarodowe uczelni

Stworzenie dynamicznego mechanizmu finansowania uczelni w oparciu o miejsce zajmowane w rankingach międzynarodowych. Mechanizm taki zakładałby stopniowe (w oparciu o jawny algorytm) zmniejszanie finansowania w przypadku braku awansu W efekcie powstałby otwarty (także dla uczelni niepublicznych) mechanizm wyłaniania „uczelni flagowych”. Pozycjonowanie polskich uczelni w międzynarodowych rankingach (ARWU, QS, THE) jest wyjątkowo niskie (nawet uwzględniając możliwości budżetowe oraz tło regionalne), co przekłada się na siłę ich marki międzynarodowej i zdolności do przyciągania studentów i naukowców z zagranicy.

Dotacja podstawowa uczelni – transfer technologii

Włączenie przychodów z transferu technologii (a także sprzedaży pozostałych towarów i usług oraz, z modyfikacjami, działalności naukowej) do algorytmu określającego wysokość dotacji podstawowej dla uczelni.

Zróżnicowane ścieżki kariery akademickiej

Odejście od paradygmatu o konieczności łączenia przez wszystkie osoby pracy naukowej i dydaktycznej, z jednoczesnym umożliwieniem elastycznego przepływu między poszczególnymi „ścieżkami” (naukową, dydaktyczną, menadżersko-komercjalizacyjną).

Akademiki+

Tworzenie międzyuczelnianych kompleksów mikromieszkań i przestrzeni wspólnych, otwartych dla wszystkich, ale ukierunkowanych na studentów i doktorantów. Mają one sprzyjać tworzeniu relacji między osobami o różnych ścieżkach życiowych. Stanowi to rozszerzenie coraz popularniejszych w Polsce projektów, realizowanych przez inwestorów prywatnych lub w partnerstwie publiczno - prywatnym.

Synthosinnowacyjnośćbadania i rozwójInstytut Sobieskiego