Enkapsulacja olejków eterycznych z wykorzystaniem suszenia rozpyłowego

• Strona główna
• Artykuły
• Enkapsulacja olejków eterycznych z wykorzystaniem suszenia rozpyłowego

2021-05-12  / Autor: Kamil Wojciechowski, Aleksandra Gucwa, SaponLabs Sp. z o.o. i Wydział Chemiczny Politechniki Warszawskiej

Trend ten obejmuje zarówno składniki funkcjonalne formulacji (np. zastępowanie surfaktantów syntetycznych przez biosurfaktanty), jak i pomocnicze, np. konserwanty, czy aromaty. O ile wiele aromatów syntetycznych dobrze miesza się z wodą, stanowiącą główny składnik większości formulacji kosmetycznych, naturalne aromaty (olejki eteryczne) są najczęściej mieszaninami składników o charakterze lipofilowym. Ich wprowadzanie do formulacji wymaga obecności fazy olejowej (układy emulsyjne, np. kremy) albo użycia solubilizatorów (hydrotropów lub emulgatorów).

Olejki: rodzaje i pozyskiwanie

Olejki eteryczne są metabolitami wtórnymi roślin produkowanymi w cytoplazmie i plastydach. Pozyskuje się je głównie z roślin z rodziny sosnowatych, jasnotowatych, mirtowatych, rutowatych i baldaszkowatych, najczęściej metodą destylacji z parą wodną, rzadziej przez wytłaczanie, ekstrakcję rozpuszczalnikami czy tłuszczami. Każdy olejek zawiera od kilkudziesięciu do kilkuset składników, głównie pochodnych terpenów, ale też estrów (np. octan linalilu), alkoholi (np. mentol, alkohol benzylowy, fenyloetylowy), aldehydów (cynamonowy, benzoesowy), ketonów (iron), fenoli (tymol, eugenol), eterów (anetol), węglowodorów oraz związków bezzapachowych. Surowcem mogą być kwiaty, liście, owoce, kłącza, nasiona, a nawet łodygi lub drewno. Szacuje się, że liczba olejkodajnych gatunków roślin sięga nawet 2000, jednak na skalę przemysłową pozyskuje się tylko około 300 olejków eterycznych, a zaledwie kilkadziesiąt z nich ma większe znaczenie użytkowe. Na skład, a tym samym na właściwości olejku, poza miejscem uprawy znacząco wpływa pora pozyskiwania surowca, pogoda, czy wilgotność powietrza. Niezwykle istotnym parametrem jest czas, jaki upływa od pozyskania surowca do wydzielenia olejku. Klasycznym przykładem może być tu olejek z jaśminu, którego kwiaty rozwijają się pod wieczór, a następnego dnia więdną i ulegają wysuszeniu słońcem. Z tego powodu surowiec zbiera się nocą lub wczesnym porankiem i przerabia na miejscu. W jednej kropli finalnego olejku zawarty jest olejek uzyskany z około 400 małych kwiatów.

olejkiolejki eteryczneprzemysł kosmetycznykosmetyki