Działanie wirusobójcze produktów biobójczych w różnych obszarach zastosowania

• Strona główna
• Artykuły
• Działanie wirusobójcze produktów biobójczych w różnych obszarach zastosowania

2017-04-21  / Autor: Izabela Betlej, THETA Doradztwo Techniczne

Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 528/2012 z 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych, środki dezynfekcyjne, służące do unieszkodliwiania czynników będących źródłem zakażeń, stosowane są w różnych obszarach związanych z działalnością człowieka – kosmetycznym, spożywczym, medycznym, przemysłowym, domowym, instytucjonalnym, a także w obszarze związanym z hodowlą zwierząt, czyli weterynaryjnym.

Zastosowanie produktów biobójczych ma na celu eliminację mikroorganizmów z miejsc, które byłyby źródłem przenoszenia i rozprzestrzeniania mikroorganizmów. W zależności od zadeklarowanego obszaru stosowania, dezynfekcja może obejmować powierzchnie podłóg, ścian, sanitariatów, klamek, wózków sklepowych, naczyń, sprzętu kuchennego, butelek i smoczków dla dzieci, wody pitnej i basenowej, ścieków, gleby, tkanin, butów, rąk i ciała, czy narzędzi stosowanych w gabinetach fryzjerskich i kosmetycznych (za wyjątkiem tych, które związane są z przerwaniem ciągłości tkanek). Preparaty dezynfekcyjne mogą wykazywać działanie bakteriobójcze, grzybobójcze, wirusobójcze, prątkobójcze, czy sporobójcze. Zakres działania bójczego może być ograniczony do konkretnego gatunku lub rodzaju mikroorganizmów (np. tylko działanie bójcze wobec Candida albicans, czyli bójcze wobec grzybów drożdżopodobnych) lub mieć pełny charakter biobójczy wobec danej grupy mikroorganizmów (np. pełne działanie grzybobójcze). Wyjątek stanowi deklaracja działania bakteriobójczego, która zawsze musi zostać wykazana dla wszystkich szczepów bakterii wskazanych w normach.

Zwalczanie wirusów
Wśród preparatów dopuszczonych do obrotu na terytorium Polski dominują produkty o charakterze bakteriobójczym, jednakże sporą grupę stanowią również środki o właściwościach wirusobójczych. Preparaty, których celem jest zwalczanie wirusów zawierają najczęściej w swym składzie etanol, propan 1-ol, propan 2-ol, troklozen sodu, ditlenek chloru, kwas d-glukonowy, podchloryn sodu oraz kwas nadoctowy. Wirusy stanowią bardzo ważny czynnik rozprzestrzeniania się zakażeń, zwłaszcza w obszarach medycznych, kosmetycznych, spożywczych, weterynaryjnych i instytucjonalnych (np. szkoły, przedszkola). Rozprzestrzenianie się wirusów może mieć na przykład konsekwencje schorzeń jelitowych (przez zakażenie żywności lub brudne ręce) lub oddechowych (wirus grypy, adenowirusy). Duże znaczenie w ograniczeniu rozprzestrzeniania się wirusów, takich jak wzw B, wzw C w obszarze medycznym i kosmetycznym ma również prawidłowa dezynfekcja rąk i powierzchni skażonych cząstkami wirusów[2]. Preparaty dezynfekcyjne mogą wykazywać pełne lub ograniczone działanie wirusobójcze. Pełne działanie wirusobójcze uznawane jest wówczas, kiedy w testach potwierdzających skuteczność produktu dezynfekcyjnego zostaną spełnione wszystkie warunki dotyczące zastosowanych szczepów wirusów, podanych w odpowiednich normach. Ograniczone działanie wirusobójcze deklaruje się w przypadku zastosowania w badaniach innych, niż wyznaczają normy, szczepów wirusów lub w przypadku gdy testy skuteczności wykona się tylko na wybranych szczepach wirusów, podanych w odpowiednich normach.

Skuteczność działania
Skuteczność wirusobójcza preparatów dezynfekcyjnych jest zależna od wielu czynników. Największy wpływ na skuteczność działania wirusobójczego preparatu ma struktura cząsteczki wirusa, jednakże czynniki takie, jak obecność substancji białkowych, temperatura, rodzaj powierzchni, zdolność cząsteczek wirusa do tworzenia agregatów oraz rodzaj substancji czynnych preparatu również decydują o ostatecznej skuteczności produktów biobójczych. Ponieważ głównym czynnikiem decydującym o wrażliwości wirusów na działanie produktów biobójczych jest ich struktura (obecność lub brak osłonki) w normach zalecanych do potwierdzenia skuteczności wirusobójczej, jako obligatoryjne zaleca się wirusy hydrofilne (bezosłonkowe): poliowirus, adenowirus, parvowirus i norowirusy, które znacznie bardziej oporne są na działanie czynników środowiskowych niż wirusy lipofilne (osłonkowe).

CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 1/2017 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.

biocydyprodukty biobójcze