Dezynfekcja: klasyfikacja detergent/środek biobójczy

• Strona główna
• Artykuły
• Dezynfekcja: klasyfikacja detergent/środek biobójczy

2019-02-20  / Autor: Magdalena Skoneczna, Dorota Kaczorowska, THETA Doradztwo Techniczne

Skomplikowanych, z uwagi na zawiłe i stosunkowo trudne do zrozumienia przepisy, normujące możliwość wprowadzenia ich do obrotu. Zanim jednak o prawie, przyjrzyjmy się uważnie tym produktom od strony teoretycznej. Mamy do czynienia z detergentem, jeśli dany produkt spełnia jego definicję, zgodną z artykułem 2 pkt. 1 Rozporządzenia 648/2004 wraz z późniejszymi zmianami. W świetle tego artykułu, poza oczywiście funkcją prania i mycia, detergenty posiadają również funkcję czyszczenia.

Jak dokonać klasyfikacji detergentu?

Najlepszym z możliwych sposobów jest zaklasyfikowanie takiego produktu do odpowiedniej klasy zagrożeń na podstawie wyników przeprowadzonych badań, które jednak często okazują się dla przedsiębiorców zbyt kosztowne. Rozwiązaniem tej sytuacji jest klasyfikacja w oparciu o metodę obliczeniową, zgodnie z Rozporządzeniem 1272/2008/WE, zwanym rozporządzeniem CLP. Idąc tą drogą, możemy jednak zawyżyć klasyfikację i w efekcie uzyskać nieadekwatne do zagrożeń, jakie stwarza określony produkt oznakowanie. Niemniej, metoda obliczeniowa jest najczęściej wykorzystywaną procedurą, umożliwiającą klasyfikację zgodną z przepisami.

Etykieta dla detergentu

Poza podstawowym oznakowaniem wynikającym z rozporządzenia CLP, oznakowanie detergentu powinno zawierać nazwę i nazwę handlową lub znak towarowy produktu, pełny adres, a także numer telefonu osoby odpowiedzialnej za wprowadzenie produktu do obrotu. Istotnym elementem jest również adres, adres e-mailowy, o ile jest dostępny oraz numer telefonu, pod którym dostępny będzie arkusz składników detergentowych zgodny z artykułem 9 pkt. 3. Warto również pamiętać o adresie strony internetowej, na której można zapoznać się z wykazem składników (zgodnym z zał. VIID Rozporządzenia 648/2004 wraz z późniejszymi zmianami). Jeśli jest to wymagane, opakowanie detergentu powinno zawierać również instrukcję użycia oraz specjalne środki ostrożności. Oznakowanie dotyczące składu detergentowego w określonych zakresach stężeń należy podać na etykietach detergentów przeznaczonych do sprzedaży detalicznej. Szczegółowy wykaz składników koniecznych do wymienienia reguluje załącznik VII Rozporządzenia 648/2004 wraz z późniejszymi zmianami.

Bez wątpienia zasadniczą kwestią niezależnie od tego czy detergent ma trafić do użytku konsumenckiego, czy przemysłowego lub instytucjonalnego jest konieczność podania na etykiecie ilości nominalnej produktu. W odniesieniu do wymagań poświęconych detergentom dla konsumentów należy również przedstawić informacje o dozowaniu w przypadku detergentów do prania oraz detergentów przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń (zgodnie z art. 1 ust. 12 Rozporządzenia 259/2012).

Jeśli produkt ma być wprowadzony do obrotu dla profesjonalistów nie ma obowiązku podawania składu detergentowego na etykiecie. Bardzo istotnym elementem składu detergentu są konserwanty, które należy wymienić niezależnie od ich stężenia w danym produkcie. Warto pamiętać, że jeśli dany konserwant okaże się substancją czynną należy dokonać jego notyfikacji do grupy 6 produktów biobójczych.

CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 4/2018 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.

chemia gospodarczaprzemysł detergentowyśrodek biobójczy