Czyszczenie szyb i luster

• Strona główna
• Artykuły
• Czyszczenie szyb i luster

2016-11-17  / Autor: Mariusz Trzciołek, Biesterfeld Chemia Specjalna Sp. z o.o.

Ze względu na funkcje, przede wszystkim estetyczne, jakie spełniają szyby i lustra, stawia się duże wymagania wobec osób, firm, technik czyszczenia oraz środków czyszczących, jakie użyte będą przy utrzymaniu czystości powierzchni szklanych.

Czyszczenie szyb – koło Sinnera
Znakomitym obrazem czynników wpływających na proces czyszczenia i wzajemnie uzupełniających się, jest koło Sinnera. Zawarte w nim cztery czynniki mające najistotniejszy wpływ na czyszczenie, to: temperatura procesu czyszczenia, czas procesu, działanie mechaniczne, działanie chemiczne. Koło Sinnera dla procesu czyszczenia szyb i luster pokazuje, jak istotne są poszczególne czynniki podczas mycia płaskich powierzchni szklanych. Największy wpływ ma działanie mechaniczne – przy pomocy ścierek, profesjonalnych myjek lub akcesoriów do czyszczenia. I rzeczywiście, niejednokrotnie udaje się wyczyścić taflę szkła jedynie przy użyciu ścierki z mikrofibry albo samej wody demineralizowanej i szczotki. Wystarczy jednak, że brud na szkle jest nieco intensywniejszy, jak tłuszcz pomieszany z pyłem, rdza czy kamień wodny, lub ślady dłoni czy inne jeszcze intensywniejsze, wtedy z pomocą przychodzą środki czyszczące, które muszą spełnić szereg wymagań.

Najważniejsze z nich to:

• skuteczność w usuwaniu zanieczyszczeń, szczególnie tłustych i oleistych,
• bardzo dobra zwilżalność czyszczonej powierzchni (czas kontaktu środka czyszczącego z szybą to najczęściej tylko kilka – kilkanaście sekund),
• zdolność wytwarzania piany (piana wolniej spływa z czyszczonej powierzchni, zwłaszcza gdy mowa o pionowych),
• brak smug po wykonaniu czyszczenia,
• dobra wydajność,
• łatwość użycia (dobry poślizg ścierki na czyszczonej powierzchni, wygodny aplikator),
• optymalna cena,
• akceptowalny profil toksykologiczny płynu, czyli m.in. bezpieczeństwo dla użytkownika (nie żrący, bez nieprzyjemnych zapachów),
• biodegradowalny; najlepiej jeśli wszystkie składniki podlegają szybkiej biodegradacji.

Konstrukcja receptury typowego płynu do mycia szyb może wyglądać następująco:

• poniżej 5% – surfaktanty anionowe i/lub niejonowe, zapewniające zdolność czyszczenia i zwilżania,
• do 1% – amoniak lub etanoloamina jako wypełniacze aktywne podnoszące alkaliczność,
• do 30% – etanol albo izopropanol stosowany jako rozpuszczalnik podnoszący walory myjące płynu,
• barwniki, kompozycje zapachowe, dostarczające walorów estetycznych w trakcie oraz po zastosowaniu płynu,
• konserwanty dla zapewnienia trwałości płynu i ochrony przed rozwojem mikroorganizmów,
• przy płynach dwufazowych możliwy dodatek węglowodorów alifatycznych lub eterów dla podniesienia walorów czyszczących.

W przeważającej większości gotowe do użycia płyny do szyb zawierają bardzo niewielką ilość substancji aktywnej, a dodatek alkoholu rzadko przekracza kilka procent. Tak samo rzadko występują na naszym rynku płyny dwufazowe do czyszczenia szyb i luster. Mogą dostarczać dobrych walorów myjących m.in. ze względu na dość niski punkt zmętnienia, zbliżony do temperatury pracy podczas mycia, jednak ich stosowanie może być niewygodne z uwagi na konieczność częstego wstrząsania zawartości w celu wymieszania.

Najpierw w domu
Czyszczenie szyb w domu jest czynnością powszechnie wykonywaną i nie przywiązuje się do niej zbytniej wagi, o ile jest wystarczająco skuteczna i nie pozostawia wad, jak niedomyte powierzchnie albo smugi. Czyszczenie wykonuje się zazwyczaj przy pomocy ścierki z resztek materiałów tekstylnych lub ręcznika papierowego i płynu do szyb. Bywają wykorzystywane specjalne ścierki z mikrofibry (do stosowania tylko z wodą). Ze środków czyszczących przeznaczonych do mycia szyb i luster najczęściej stosuje się płyny gotowe do użycia, w formie sprayu, w tym zawierające nano dwutlenek krzemu, a ostatnio też pianki w aerozolu i chusteczki nasączane.

Produkty mogą się nieco różnić, zależnie od przeznaczenia. I tak:

• do usuwania zanieczyszczeń natury organicznej (głównie tłuszcz z powierzchni szklanych) posłużą środki o pH w zakresie lekko alkalicznym,
• do usuwania osadów z wody lub mydła z kabin prysznicowych, albo rdzawych nalotów przydatne będą produkty o pH w zakresie lekko kwasowym.

Coraz większe zainteresowanie wzbudzają też środki typu „anty-para”, czyli takie, które po zastosowaniu umożliwiają nie tylko wyczyszczenie powierzchni, ale też tak zmieniają jej naturę, że przestaje być na niej widoczna mgła powstająca w chwili, gdy wilgotne powietrze, zwłaszcza w łazience czy w samochodzie, jest cieplejsze od powierzchni szkła (co jest rzeczą dość częstą), a wilgoć osadza się w postaci mgły na szkle. W istocie są to znikomych rozmiarów, ale licznie występujące krople wody rozpraszające światło; obserwator widzi je jako zamgloną powierzchnię. Receptura tego typu środków czyszczących skonstruowana jest tak, aby zmienić charakter powierzchni na bardziej hydrofilową, przy użyciu silnych zwilżaczy albo nano dwutlenku krzemu w postaci dyspersji. Na powierzchni hydrofilowej woda nie tworzy kropel, a bardziej rozlewa się w formę ciągłego filmu na powierzchni, co znacząco ogranicza rozproszenie światła – szyba/lustro stają się przezroczyste. Na rynku dostępne są gotowe mieszaniny środków powierzchniowo czynnych oraz nano dwutlenku krzemu specjalnie przygotowane do wyprodukowania płynu do mycia szyb, z efektem tzw. „anty-pary”.

CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 3/2016 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.

detergentychemia gospodarcza