Cefic promuje wykorzystanie CCS w przemyśle chemicznym

• Strona główna
• Artykuły
• Cefic promuje wykorzystanie CCS w przemyśle chemicznym

2024-12-17

Jako trudny do ograniczenia sektor, przemysł chemiczny stoi przed wyjątkowymi wyzwaniami w zakresie redukcji emisji. Zajęcie się zarówno emisjami związanymi ze spalaniem, jak i nieuniknionymi emisjami procesowymi wymaga innowacyjnych rozwiązań i pełnego zakresu technologii. Stąd też Cefic koncentruje się na potencjale i oszacowaniu mozliwości pokonania barier związanych z uopowszechnianiem technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS) w sektorze chemicznym.

W ocenie Cefic, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla (CCS) to kluczowa technologia zerowej emisji netto dla przemysłu chemicznego, która oferuje ścieżkę do znacznego zmniejszenia emisji przemysłowych CO₂ na dużą skalę w krótkim okresie, przyczyniając się do realizacji celów klimatycznych UE. Poprzez wychwytywanie dwutlenku węgla u źródła, gdzie jest on najbardziej skoncentrowany, i składowanie go pod ziemią, CCS otwiera drogę do uwolnienia potencjału redukcji emisji w przemyśle chemicznym. W szczególności taki potencjał polega na rozwiązaniu nieuniknionych emisji wynikających z procesów chemicznych, które są nieodłączną częścią przemysłu i nadal będą obecne do 2050 r. Jednak dostęp przemysłu chemicznego do CCS jest utrudniony przez szereg czynników, które należy traktować priorytetowo i rozwiązać je, tworząc sprzyjające środowisko dla inwestycji.

Cefic przypomina, iż dyrektywa o zerowej emisji netto wprowadziła cel CCS w postaci 50 mln ton rocznej zdolności wtrysku CO₂ do 2030 r. Równocześnie Komisja Europejska w sprawie celu klimatycznego na rok 2040 przewiduje znaczącą rolę technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, podkreślając, że do 2040 r. konieczne będzie wychwycenie i zmagazynowanie 243 mln ton przemysłowego CO₂.

Jak określono w długoterminowej strategicznej wizji Komisji Europejskiej dotyczącej neutralności klimatycznej, przemysł chemiczny jest trudnym do ograniczenia emisji sektorem, który w celu przejścia na nowy system potrzebuje dostępu do wszystkich dostępnych technologii, tak by możliwe było rozwiązanie kwestii emisji ze spalania, a zwłaszcza nieuniknionych emisji procesowych. W 2021 r. emisje procesowe stanowiły 42% całkowitych emisji przemysłu chemicznego i wynikały z reakcji chemicznych zachodzących w procesach produkcyjnych, a zatem stanowiły produkt uboczny, który nie jest celowo wytwarzany ani nie można go uniknąć w obecnych procesach (np. w produkcji petrochemikaliów, amoniaku, sadzy, sody kalcynowanej).

Zdaniem Cefic, branża potrzebuje warunków umożliwiających dostęp do CCS w celu ograniczenia takich emisji na dużą skalę. CCS należy uznać za technologię uzupełniającą inne opcje ograniczania emisji, takie jak CCU, które również skorzystałyby na szybkim wdrożeniu infrastruktury CO₂. Jednak transformacja branży wymaga ciągłego dostępu do alternatywnych, to jest opartych na CO₂, biopochodnych i poddanych recyklingowi surowców węglowych. Jednakże inwestycje w te technologie najprawdopodobniej będą się wzajemnie wykluczać. Ponadto, jeśli chodzi o surowce oparte na CO₂, to nie cały wychwytywany węgiel może być wykorzystany (CCU) do produkcji chemikaliów o obiegu zamkniętym ze względów praktycznych i ekonomicznych.

Cefic przekonuje, iż obecnie wdrażanie technologii wychwytywania dwutlenku węgla w przemysłowych zakładach chemicznych jest utrudnione przez ograniczenia, których nie należy lekceważyć na drodze do osiągnięcia zerowej emisji netto. Koszty i wdrożenie CCS w dużym stopniu zależą od zbudowania uzasadnienia biznesowego, na które wpływa stężenie dwutlenku węgla i specyfikacja wychwyconego strumienia emisji, a także od dostępności i finansowania infrastruktury do jego transportu i podziemnego składowania.

W przemyśle chemicznym zakłady często mają wiele punktów emisji, a poziomy stężenia dwutlenku węgla w strumieniach emisji mogą się znacznie różnić. Gdy stężenie CO2 jest niskie, koszty oczyszczania drastycznie rosną. Dlatego wychwytywanie dwutlenku węgla w źródłach punktowych o najwyższym stężeniu jest najskuteczniejszym podejściem do ograniczenia zarówno emisji, jak i energii potrzebnej do faz wychwytywania i oczyszczania. Stężenie CO2 może się różnić w zależności od kilku czynników, w tym wydajności procesu przemysłowego i czystości używanego surowca.

Na podstawie stężenia CO2 strumieni emisji procesy, które mają największy potencjał do wdrożenia technologii CCS to te produkujące wodór, metanol, bioetanol i tlenek etylenu oraz amoniak.

dwutlenek węglaCeficCCSprzemysł chemicznydekarbonizacja