Chemia i Biznes

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Konfiguracja makiety

Badania i wymogi w odniesieniu do produktów ochrony przeciwsłonecznej

2021-02-26  / Autor: Grzegorz Krasiński, specjalista ds. legislacji kosmetycznej, Dr Koziej Instytut Badania Kosmetyków

Współczynnik ochrony słonecznej nie jest bowiem ani prostą sumą, ani nawet wypadkową udziałów poszczególnych filtrów – nie ma prostych zależności. Dodatkowo sama baza produktu kosmetycznego może zaburzać ostateczny wynik współczynnika ochrony przeciwsłonecznej. Użycie emulgatorów na bazie PEG czy PPG lub pochodnych węglowodorów alifatycznych prawdopodobnie obniży spodziewany współczynnik SPF (ang. Sun Protection Factor). Odwrotnego efektu można oczekiwać w przypadku zastosowania emolientów, np. polarnych olei roślinnych, które same potrafią absorbować promieniowanie UV. Dlatego też, mając na uwadze bezpieczeństwo konsumentów tak ważne jest, by odpowiednimi badaniami potwierdzić deklarowany przez producenta współczynnik ochrony przeciwsłonecznej.

Zalecenia Komisji Europejskiej

Punktem wyjścia dla produktów z deklarowanym SPF udostępnianych na rynku Unii Europejskiej są Zalecenia Komisji z 22 września 2006 r. w sprawie skuteczności produktów ochrony przeciwsłonecznej i odnoszących się do nich oświadczeń. Dokument z 2006 r. wytycza ramy, jakimi powinni posługiwać się producenci wprowadzający produkty kosmetyczne z określonym współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej. W szczególności narzuca, aby taki produkt działał wystarczająco skutecznie przeciw promieniowaniu UVB i UVA. Ustalenia naukowe dowodzą, że można zapobiec lub zmniejszyć niektóre biologiczne uszkodzenia skóry (fotostarzenie skóry, poparzenia słoneczne, rumień, obniżenie funkcji immunologicznych i nowotworowych), jeżeli poziom współczynnika ochrony mierzony w badaniu trwałej pigmentacji (tj. przeciwdziałający głównie promieniowaniu UVA) wynosi co najmniej 1/3 współczynnika mierzonego metodą badania ochrony przeciwsłonecznej (tj. przeciwdziałającego głównie promieniowaniu UVB). Ponadto, aby zapewnić pełniejszą ochronę, dermatolodzy zalecają krytyczną długość fali wynoszącą co najmniej 370 nm (krytyczna długość fali oznacza długość fali promieniowania UV, przy której całka krzywej absorpcji rozpoczynającej się od 290 nm stanowi 90% całki od 290 do 400 nm).

Zalecenia Komisji regulują także istotne dla konsumenta oświadczenia marketingowe określające oznakowanie współczynnika ochrony przeciwsłonecznej.


CAŁY ARTYKUŁ DOSTĘPNY JEST W NR 4/2020 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY



SPFochrona przeciwsłonecznaprzemysł kosmetycznypromieniowaniekosmetykilegislacja

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij!

Oddaj swój głos  

Ten artykuł nie został jeszcze oceniony.

Dodaj komentarz

Redakcja Portalu Chemia i Biznes zastrzega sobie prawo usuwania komentarzy obraźliwych dla innych osób, zawierających słowa wulgarne lub nie odnoszących się merytorycznie do tematu. Twój komentarz wyświetli się zaraz po tym, jak zostanie zatwierdzony przez moderatora. Dziękujemy i zapraszamy do dyskusji!


WięcejNajnowsze

Więcej aktualności



WięcejNajpopularniejsze

Więcej aktualności (192)



WięcejPolecane

Więcej aktualności (97)



WięcejSonda

Czy polski przemysł chemiczny potrzebuje dalszych inwestycji zagranicznych?

Zobacz wyniki

WięcejW obiektywie