Tworzywa sztuczne a środowisko

• Strona główna
• Artykuły
• Tworzywa sztuczne a środowisko

2016-12-28

PlasticsEurope podkreśla, że wspomniane 4-5% ropy użyte do produkcji tworzyw to w rzeczywistości waloryzacja ropy naftowej na wyższym poziomie: wyprodukowane z ropy tworzywa i powstające z nich wyroby (opakowania, samochody, izolacje budowlane itp.) przyczyniają się w całym swoim cyklu życia do korzyści środowiskowych, m.in. do zmniejszenia zużycia energii czy zmniejszenia ilości odpadów. Wyroby z tworzyw sztucznych, które po zakończeniu okresu użytkowania stają się odpadem, mogą być zawrócone do gospodarki w procesie recyklingu mechanicznego lub chemicznego. Dodatkowo, w przypadkach, gdy recykling byłby nieopłacalny i stanowił zbyt duże obciążenie dla środowiska, pozostaje inna możliwość, mianowicie odzyskanie energii zawartej w odpadach tworzyw sztucznych. Obrazowo można zatem przyjąć, że mamy do czynienia z procesem „wypożyczenia” ropy naftowej do wyprodukowania wyrobów z tworzyw sztucznych, które po spełnieniu swoich przydatnych funkcji i zapewnieniu podczas cyklu życia określonych korzyści, w końcowym etapie mogą wrócić do podstawowej funkcji ropy naftowej – źródła energii.

- Fundacja PlasticsEurope Polska od początku swej działalności promuje wiedzę o tworzywach sztucznych – o ich wartości i pozytywnej roli – zarówno w fazie użytkowania wyrobów, jak i w fazie odpadowej. Hasło „Odpady tworzyw sztucznych to cenny zasób – nie pozwól, by się marnował” promuje odejście od składowania odpadów tworzyw wskazując, że można i należy odzyskiwać ten surowiec wtórny, a nie składować go na wysypiskach – przekonuje PlasticsEurope Polska.

Preferowaną opcją odzysku jest przede wszystkim recykling mechaniczny, który pozwala zawrócić do gospodarki surowce do wyprodukowania nowych wyrobów. Nie zawsze jednak sposób ten będzie technicznie możliwy i korzystny dla środowiska.

Wykorzystując narzędzia oceny cyklu życia (Life Cycle Asesssment, LCA) możliwe jest określenie kosztów środowiskowych recyklingu i wyznaczenie pewnego optymalnego poziomu nazywanego zrównoważonym recyklingiem. Jest to poziom, powyżej którego operacje recyklingu będą przynosiły więcej szkody niż korzyści dla środowiska.

Przy dostępnych obecnie technologiach zbiórki, sortowania i recyklingu oraz biorąc pod uwagę stan gospodarki odpadami można przyjąć, że dla krajów Unii Europejskiej średni poziom zrównoważonego recyklingu wynosi ok. 45-50%. Pozostałe 50-55% odpadów tworzyw należy poddać odzyskowi energii w przemysłowych instalacjach do spalania i współspalania.

Traktowanie recyklingu i odzysku energii jako dwóch uzupełniających się opcji jest zatem niezbędnym warunkiem do prowadzenia efektywnego zagospodarowywania odpadów tworzyw sztucznych, przebiegającego w zgodzie z zasadami poszanowania środowiska.

Wniosek ten jest podstawą stanowiska branży wobec dużego projektu legislacyjnego Komisji Europejskiej, tj. pakietu Circular Economy – Gospodarki o Obiegu Zamkniętym. Model ten zakłada, że gospodarka jest oparta jest na cyklicznych procesach, w których zasoby są maksymalnie długo wykorzystywane poprzez wielokrotne użycie, naprawy oraz poprzez recykling materiałów. W ten model znakomicie wpisują się tworzywa sztuczne: i jako materiał stosowany w wielu sektorach i jako odpad po zakończeniu cyklu życia wyrobów.

Prawidłowa ocena wpływu tworzyw sztucznych na środowisko musi uwzględniać wszystkie etapy cyklu życia produktów: od etapu produkcji samych tworzyw i wyrobów z nich wykonanych, poprzez fazę użytkowania produktu do fazy, kiedy produkt staje się odpadem. Dla większość produktów wykonanych z tworzyw sztucznych największe korzyści ekologiczne osiągane są w fazie użytkowania, a więc wtedy, gdy produkt spełnia swoją podstawową funkcję.

Przykładowo, izolacja wykonana ze styropianu przez cały okres swojej trwałości, tj. kilkadziesiąt lat, generuje ogromne oszczędności energii. Nowoczesne opakowania z tworzyw sztucznych mogą znacznie przedłużyć świeżość i trwałość artykułów żywnościowych i efektywnie przyczyniają się do zmniejszenia strat żywności. Natomiast odpady tworzyw, jako cenny surowiec, mogą być ponownie zawracane do obiegu gospodarczego. Przykładem są regranulaty wykonane z tych odpadów w procesie recyklingu, które z powodzeniem znajdują zastosowanie w nowych wyrobach.

tworzywa sztuczneochrona środowiskarecyklingodpadyPlasticsEurope