Roczny koszt korozji dla gospodarki europejskiej oszacowano na poziomie ok. 600 mld euro. Realizacja dobrych praktyk w zakresie ochrony przed korozją mogłaby pozwolić na uzyskanie rocznych oszczędności na poziomie od 15% do 35%.

Nadal preferowanym rozwiązaniem w zakresie ochrony przed korozją pozostaje stosowanie powłok jedno- lub dwuskładnikowych. Wprawdzie, co do zasady, w branży farb i lakierów obserwowana jest tendencja do przechodzenia na technologie wodne, to technologie rozpuszczalnikowe nadal stanowią wariant preferowany ochrony metalu przed korozją, gdyż zapobieganie korozji z użyciem powłok wodnych to szczególnie trudne zadanie, z dobrze znanych przyczyn:

• działanie wody podczas nakładania, powodujące powstawanie rdzy na powierzchni (korozja nalotowa),
• technologie wodne wymagają stosowania środka powierzchniowo czynnego lub składników rozpuszczalnych w wodzie, które mogą przyczyniać się do migracji cząstek wody przez warstwę farby/lakieru,
• pigmenty lub składniki antykorozyjne nie zawsze nadają się do stosowania z wodą i nie zawsze są rozpuszczalne w wodzie.

Obserwowany jest jednak wzrost zapotrzebowania na wysokiej jakości produkty wodne typu DTM (nakładane bezpośrednio na metal), które mogą zastępować technologie rozpuszczalnikowe (alkidy), ze względu na globalny trend w kierunku ograniczania LZO, a także coraz szersze stosowanie etykiet ekologicznych na farbach i lakierach oraz „ekologiczne nastawienie” wśród konsumentów.

W recepturach farb i lakierów opracowywanych do nakładania na podłoża metalowe stosuje się pigmenty antykorozyjne, jako metodę ochrony w słabych strefach powłoki, a szczególnie w sytuacji uszkodzenia powłoki. Wybór pigmentów antykorozyjnych dostępnych przy tworzeniu receptur uległ w ostatnich latach znacznemu zawężeniu, ze względu na kwestie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (toksyczność takich pigmentów, jak chromiany czy bar rozpuszczalny), a ostatnio także ze względu na kwestie środowiskowe i powstanie wielu etykiet ekologicznych (w zakresie toksyczności fosforanu cynku dla organizmów wodnych, możliwej obecności zanieczyszczeń metalami ciężkimi w niektórych pigmentach).