Tworzywa stały się nieodłączną częścią naszego życia i są źródłem wielu korzyści dla społeczeństwa. Wystarczy wspomnieć oszczędność energii i innych zasobów, ochronę i przedłużenie trwałości żywności i innych wyrobów konsumenckich, a także innowacyjne wykorzystanie tworzyw w produktach, które ochraniają zdrowie i życie, czy wreszcie po prostu poprawiają jego jakość. Nie oznacza to jednak, że wraz z użytkowaniem tworzyw nie pojawiają się także wyzwania.

Szybki wzrost zastosowania tworzyw sztucznych w różnorodnych wyrobach wymaga rozsądnego zarządzania nimi na każdym etapie cyklu życia, od produkcji tworzyw i wyrobów po fazę odpadową. Faza odpadowa ma szczególne znaczenie ze względu na jej widoczny wpływ na środowisko. Dlatego tak ważne jest, aby w odpowiedni sposób zagospodarować wyroby z tworzyw, które przestały pełnić funkcje, dla których je wyprodukowano. Powody są oczywiste: tworzywa sztuczne to zbyt cenne materiały, żeby marnowały się na wysypiskach, a odpady tworzyw jako cenny surowiec wtórny powinny zostać odzyskane i wykorzystane ponownie przez recykling lub odzysk energii. Porzucone w środowisku naturalnym są nie do zaakceptowania, niezależnie od sposobu, w jaki się tam dostały: czy to wskutek niedbałości i śmiecenia, czy może wskutek niewłaściwej gospodarki odpadami, czy wreszcie zupełnie przypadkowo, np. z powodu wypadków/ katastrof.

Ponad 80% zanieczyszczeń w środowisku morskim ma swoje źródło na lądzie. Odpady, które przedostały się do środowiska spływają rzekami do mórz i oceanów. Pozostałe 20% to odpady, które są skutkiem działalności człowieka na morzach i oceanach.

Zanieczyszczenie środowiska morskiego odpadami tworzyw sztucznych to problem w skali globalnej, któremu od dłuższego czasu uwagę poświęcają nie tylko środowiska ekologiczne, ale i naukowe oraz przemysłowe. Podejmowane są liczne inicjatywy legislacyjne dotyczące śmieci w środowisku morskim i zapobiegania ich powstawaniu. Działania te są wielotorowe i dotyczą poziomu globalnego, europejskiego oraz regionalnego i krajowego w obrębie poszczególnych akwenów morskich (np. Polska objęta jest działaniami Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku Helcom).

W Europie, w 2008 roku, w Dyrektywie Ramowej ws. Strategii Morskiej 2008/56/WE Marine Strategy Framework Directive (MSFD), Komisja Europejska zobowiązała się do zapewnienia do 2020 roku dobrego stanu środowiska (Good Environment Status, GES) dla tych mórz i oceanów wokół Europy, dla których zaśmiecenie środowiska morskiego stanowi istotny czynnik. Podczas szczytu Rio+20 w 2012 roku przywódcy krajów europejskich zobowiązali się do znaczącego zmniejszenia śmieci w środowisku morskim do 2025 roku. Także w nowym pakiecie Circular Economy redukcja zaśmiecenia środowiska morskiego zawarta jest w Planie Działań, a zagadnienia związane z mikroplastikami uwzględnione zostały w Strategii nt. tworzyw sztucznych, opublikowanej przez Komisję Europejską 16 stycznia br.