Nowość PWN: „Chemia koordynacyjna metali w zastosowaniach”

• Strona główna
• Artykuły
• Nowość PWN: „Chemia koordynacyjna metali w zastosowaniach”

2017-10-26

Chemia koordynacyjna to dziedzina chemii obejmująca badania związków kompleksowych, głównie metali. Podręcznik ukazuje, oparte na najnowszej literaturze, aplikacyjne ujęcie problemów chemii koordynacyjnej. Wprowadza w problemy coraz powszechniejszego wykorzystania  związków kompleksowych metali,  jako  nowych materiałów, katalizatorów, leków  oraz reagentów w analizie chemicznej. Podręcznik składa się z czterech części:

• Związki kompleksowe metali w analizie chemicznej        
• Chemia koordynacyjna w nauce o materiałach
• Kataliza z udziałem związków koordynacyjnych metali
• Związki kompleksowe metali w medycynie

Główną zaletą książki jest omówienie zagadnień związanych z zastosowaniem związków kompleksowych w różnych dziedzinach praktycznej działalności człowieka w sposób jasny, prosty i przystępny dla czytelnika.

Publikacja jest skierowana do studentów i  doktorantów  chemii, biologii, nauk rolniczych, ochrony środowiska,  medycyny,  farmacji. Korzystać z niej mogą także nauczyciele akademiccy  prowadzący wykłady monograficzne z katalizy, chemii medycznej, technologii elektronowej i innych.  Polecamy ją również  nauczycielom i uczniom  klas  licealnych oraz wszystkim  zainteresowanym aplikacyjną stroną chemii.

Biogramy autorów

Prof. dr hab. Maria Cieślak-Golonka emerytowany profesor zwyczajny  Politechniki Wrocławskiej jest absolwentką UMCS w Lublinie. Pracę doktorską (1974 r.) wykonała w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich PWr pod kierunkiem profesora Adama Barteckiego. Jest autorką i współautorką ponad 100 publikacj  naukowych z dziedziny chemii koordynacyjnej i bionieorganicznej oraz spektroskopii elektronowej.  Jej praca „Toxic and Mutagenic Effects of Chromium. A Review”  (Polyhedron 15, 3667 (1996)), w której zaproponowała model koordynacyjny genotoksyczności chromu(VI), doczekała się ponad 250 cytowań niezależnych. Wypromowała 6 doktorów, z których dwie osoby  są po habilitacji a jedna  w jej trakcie. Współautorka podręcznika  „Wstęp do Chemii Koordynacyjnej” (PWN Warszawa 2010, 2013) oraz tłumaczka książki Erica Scerri  „Periodic Table. Its story and significance” Oxford University Press (2006) wydanej w 2013 roku w Oficynie Wydawniczej Politechniki Wrocławskiej.

Dr Jan Starosta jest emerytowanym pracownikiem naukowym.  Studiował chemię  na Uniwersytecie  Wrocławskim .  W latach 1959-2002 pracował na Politechnice Wrocławskiej  w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich.  Pracę  doktorską   pod kierunkiem  prof. B. Jeżowskiej-Trzebiatowskiej  obronił w roku 1967 roku. Przedmiotem zainteresowań naukowych J. Starosty jest chemia koordynacyjna związków metali przejściowych, głównie z aminokwasami i dipeptydami. Organizował  i kierował zespołem zajmującym się  badaniami w zakresie biometalurgii.  Odbył roczny staż naukowy w Katedrze Spektroskopii Molekularnej Uniwersytetu Petersburskiego. Prowadził i kierował zajęciami laboratoryjnymi z chemii analitycznej i ogólnej oraz wykładał m.in. chemię związków koordynacyjnych.  Zorganizował i prowadził dwusemestralne studium podyplomowe dla nauczycieli chemii szkół ponadpodstawowych poświęcone roli eksperymentu w nauczaniu nauk przyrodniczych i ochrony środowiska. Jest aktywnym członkiem PTChem.  Uczestniczył  w pracach Zarządu Głównego  i Oddziału Wrocławskiego  PTChem. Jest współautorem książki „Wstęp do chemii koordynacyjnej” PWN, W-wa 2010, 2013.

Prof. dr hab. Anna Trzeciak jest uczennicą profesora Józefa J. Ziółkowskiego, który był promotorem jej pracy doktorskiej. W roku 1991 uzyskała stopień doktora habilitowanego, w roku 2000 tytuł profesora, od 2006 roku jest zatrudniona na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej specjalnością naukową jest chemia koordynacyjna i kataliza z udziałem związków metali, w tej dziedzinie opublikowała ponad 150 prac. Jest kierownikiem Zakładu Chemii Nieorganicznej, prowadzi wykłady z chemii nieorganicznej i z zielonej chemii na poziomie licencjackim oraz wykłady z katalizy na studiach magisterskich. Wypromowała 53 magistrów i 8 doktorów.

Wydawnictwo PWN